Öncelikle kavramanız gereken iki konu var "ben kimim?" - "onlar kim?" daha önce giymediğiniz tarzda bi kazak giyiyorsunuz, üstünüzde beğeniyorsunuz fakat dışarı çıkınca herkes size bakıyor ve herkes sizle dalga geçiyor gibi geliyor. Sanki herkes arkanızdan konuşuyor, en yakınlarınız bile sizden sıkılıyor. Yaptığınız en küçük bi hareket yani size göre rezil ve hatalı bi hareket insanların aklından hiç silinmiyor. Sizi hep öyle hatırlayacaklar. Pardon düzeltme yapayım; Sanki sizi hatırlayacaklar? Siz kimsiniz? Okulda düştünüz diye 20 yıl sonra alışveriş merkezinde karşılaştığınızda "aaa sen şu okulda düşüp burnunu kıran gerizekalısın aman tanrım hala aklıma gelir gülerim" mi diyecekler? Sizin aklınızdan yıllarca çıkmayan şeyleri insanlar sadece bi 5 dakika umursar, çünkü sizden başka konuşacak şeyleri mi yok full o olayı konuşsunlar? İkinci konuya gelelim "onlar kim?" neden bi restoranda sipariş verirken tanımadığınız bi insana rezil olmaktan korkuyorsunuz? Yada neden sorunun cevabını bildiğiniz halde tahtaya çıkmaktan, parmak kaldırmaktan çekiniyorsunuz? Topluluk önünde olmaktan neden utanıyorsunuz? Onlar kim? Sizden daha mı değerliler, daha mı üstünler? Ayağın takıldı düştün, giymek istedin giydin, saçını değiştirmek istedin değiştirdin, bir şeyi söylemek istedin söyledin, o an o hareketi yapmak istedin yaptın. Bitti. Bazen olan bitenden, yaptıklarınızdan sizde memnun olmazsınız fakat bunları sürekli düşünmek sizi çıldırtır. Geçmişe asla geri dönemezsiniz, elinizden gelen bir şey yok. Bu yüzden kafanıza takmayın. Zaten kimse hatırlamayacak. Yaptığınız hatalar için keşke yapmasaydım demek yerine bir daha yapmayacağım deyin. Kusursuzluğa giden ilk adım hatalarından ders çıkarmaktır, çünkü onu yapmasaydın yapmaman gerektiğini öğrenemeyecektin ve bir gün yine yapacaktın. Kaçış yok, ders çıkarmaya bak.