Birçok insanın derdi arkadaşsız olmak veya arkadaşsız kalmak. Yalnız kalmamak için sizi hor gören insanlara tahammül ettiğiniz oluyor. Yalnız kalmak düşündüğünüz kadar kötü bir şey mi peki? Denginiz olmayan çıkarcı insanlarla sırf yalnız kalmamak için konuşmak daha mı iyi? Sorunlarınızı bile paylaşamadığınız yanındayken doğal davranamadığınız, bir şey söylemeden önce acaba söylesem mi diye düşündüğünüz, hareketlerinizi kısıtlayan insanlar sizin arkadaşınız mı? Yapmanızı istediğim şey tek başınıza bir cafeye gidip sevdiğiniz bir şeyi yemeniz/içmeniz. Kendinize bir hobi alanı bulmanız; dans kursu, çizim kursu, gitar dersleri, şan eğitimi, tiyatro dersleri, belki fotoğrafçılık. Bir diziye yada bilgisayar oyununa başlamanızı istiyorum. Zor olacak fakat sizi üzen insanları -sevdiğiniz insanlar bile olsa- hayatınızdan çıkartın. Gerekirse numaranızı değiştirin. Kendinize yeni bir başlangıç yapın. Yalnız kalın. Farkında olmadan tek başınıza gittiğiniz etkinliklerde yeni insanlar edineceksiniz. Yeni insanlarla tanışmanın en güzel yanı nedir biliyor musunuz? Onlara kendinizi istediğiniz gibi tanıtabilirsiniz. Bütün bunları yaptığınızda ve keyif almaya başladığınızda kontrolünüzü kaybetmediğiniz sürece moralinizi kimse bozamayacak. Çünkü ne yapacaklar? Sizi bırakmakla mı korkutacaklar? Yalnızlık korkunuzu çoktan yendiniz, keşke daha önce şanslarını deneselerdi